بررسی ساختار مهندسی سینی کابل از نظر بارگزاری و میزان تحمل بار
ساختار مهندسی سینی کابل و بررسی آن از نظر بارگزاری و میزان تحمل بار این تجهیز عنوان مطلبی است که در مقاله ذیل به توضیح درباره آن می پردازیم.
نقش تیرها در سینی ها
هر نردبان کابل نصب شده، سینی کابل یا ساپورت ها را می توان از نظر ساختاری به عنوان یک تیر آهنی که بار روی آن قرار گرفته شده در نظر گرفت (شکل 2) از نقطه نظر مهندسی، چهار مدل پیکربندی اصلی در هنگام نصب تیر ها ممکن است یافت شود :
1- ساپورت تیر 2- تیر های ثابت 3- تیر های پیوسته 4 – ساپورت دیواری ( دستک )
1- ساپورت تیر
یک نردبان برق یا سینی که روی ساپورت ها سوار شده است و هرگونه بار که روی آنها قرار گیرد، ساپورت ها مانع از خم شدن سینی ها یا نردبان های کابل می شود (شکل 2a)
این مدل پیکربندی تیر نسبتا ایده آل می باشد و واقعاً بسیاری از تاسیسات را در حالت عادی نمی توان بر این اساس طراحی نمود. بنابراین اطلاعات بار و انحراف ها در این راهنما بر اساس تنظیمات معمولی چند پایه ای است که اتصالات را نیز در بر می گیرد. با این حال اگر یک پایه در محل اتصال واقع شود می توان بار عملیاتی ایمن را بر روی آن سوار نمود و معمولا این پایه در میانه طول سینی یا کابل قرار میگیرد.
شکل 2b یک اتصال میانی در پیکربندی یک تیر ساده را نشان می دهد. این نوع پیکربندی بیشترین استفاده را در تست سینی ها و نردبان ها و انواع اتصالات را دارد. برای این نوع پیکربندی برای ایمنی بیشتر، در هنگام بارگذاری باید از سازنده راهنمایی و مشاوره گرفت.
2- تیر های ثابت نوعی از ساختار مهندسی
نوع دیگر پیکربندی تیر های ثابت (شکل 2c) است که تیر، سازه ای واحد است که هر دو انتهای آن کاملا محکم بر روی ساپورت ها ها بسته می شود. در مقایسه با یک تیر ساده، این درجه مهار توانایی تیر را برای حمل بار به طور قابل توجهی افزایش می دهد، اما بعید است نردبان یا سینی ها در عمل بتواند به اندازه کافی محکم شود تا به عنوان یک تیر ثابت در نظر گرفته شود.
با این وجود، در یک سیستم کامل نردبانی یا سینی برق، اهمیت اصلی پیکربندی تیر ثابت این است که به طراح کمک می کند تا طرح های پیچیده تر را در نصب سینی یا نردبان های کابل چند منظوره در شرایط متنوع، بهتر درک کند.
3- تیر های پیوسته از ساختار مهندسی سینی ها
نصب یک نردبان یا سینی چند پایه عمدتا مانند یک تیر پیوسته می ماند و هرچه تعداد پایه ها بیشتر باشد این شباهت بیشتر می شود. اما در عمل باید اتصالات را نیز درنظر گرفت و همچنین هرگز نمی توان آنها را در طول های بسیار بالا به کار برد ( بالاتر از 3 متر ) بنابراین مهم است که بدانیم ویژگی های آن در هر پایه متفاوت است و باید چگونگی این تغییرات را در هنگام طراحی و نصب در نظر گرفت.
هنگامی که یکی از سینی های کابل به طور یکنواخت بارگیری می شود (شکل2d) از انتها به انتهای دیگر بار هر پایه به طور موثر با بارهای پله های مجاور در تعادل است. از ابتدا تا انتهای مسیر بار باید در هر پایه به طور متعادل قرار گیرد.
این باعث می شود پایه های داخلی به طور قابل توجهی باعث افزایش تحمل بار بر روی تیر های ثابت شود. با این وجود نصب پایه های انتهایی (شکل 2e) آنچنان مناسب نمی باشد، بنابراین عملکرد آنها شبیه تیرهای ساده و در نتیجه قابلیت حمل بار کمتر است.
به همین دلیل ممکن است لازم باشد که پایه های انتهایی به سمت پایه های میانی نزدیکتر شود. نیاز به انجام این کار به توصیه های سازنده نردبان و سینی های کابل بستگی دارد، که باید بر اساس آزمایش بار انجام شده با توجه به استاندارد BS EN 61537 باشد.
4-دستک ها از ساختارهای مهندسی
این نوع پیکربندی معمولاً با براکت هایی انجام می شود که برای ساپورت نردبان ها یا سینی ها استفاده می شوند، در این مدل فقط از یک سمت به این سیستم متصل می شود و سمت دیگر روی پایه یا دیوار قرار می گیرد.
برای نصب نردبان های کابل یا سینی برق معمولاً در نظر گرفته می شود که کابل ها به طور یکنواخت در طول بازوی دستک توزیع شود (یعنی از وسط پله یا سینی). با این حال، اگر کابل ها دسته ای شوند، وزن ترکیبی آنها به طور موثر به عنوان یک بار روی براکت ها می افتد، بنابراین دسته کابل ها باید در نزدیکی انتهای داخلی ساپورت ها قرار گیرد. (شکل 2f).
برای ایمن بودن بارهای وارده روی بازوهای دستک باید با سازندگان مشورت کنید. تولیدکنندگان ممکن است در طراحی بارهای کاری ایمن را به طور یکنواخت و بارهای نقطه ای را در انتهای بازوهای آن قرار دهند.
